ஈமு போர்-னு சொன்னாலே முதல்ல சிரிப்பு தான் வரும். இது உலகத்துல நடந்த ஒரு வித்தியாசமான, வேடிக்கையான சம்பவம். 1932-ல ஆஸ்திரேலியாவுல இந்த "போர்" நடந்துச்சு. இதுல மனுஷங்க எதிரியா இல்ல, ஆயுதம் ஏந்துன படைகள் எதிரியா இல்ல, ஒரு பறவை இனம்தான் எதிரி. ஆமா, ஈமு-னு சொல்லப்படுற பெரிய பறவை. இது ஆஸ்திரேலியாவுல சாதாரணமா காணப்படுற ஒரு உயிரினம். ஆனா இந்த பறவை அப்போ விவசாயிகளுக்கு பெரிய தலைவலியா மாறிடுச்சு. எப்படினு பார்ப்போம்.

முதல் உலகப்போர் முடிஞ்சு 1930-கள்ல ஆஸ்திரேலியாவுல பொருளாதார சிக்கல் வந்துச்சு. அப்போ விவசாயிகள் கோதுமை, பயிர் எல்லாம் வளர்த்து வாழ்க்கையை ஓட்டுனாங்க. ஆனா இந்த ஈமு பறவைகள், பயிர்களை சாப்பிட்டு நாசம் பண்ண ஆரம்பிச்சுது. ஒரு ஈமு ஒரு நாளைக்கு நிறைய சாப்பிடும், அதுவும் கூட்டமா வந்து பயிர் நிலத்தை அழிச்சு போடும். சுமார் 20,000 ஈமு-கள் மேற்கு ஆஸ்திரேலியாவுல திரிஞ்சு விவசாயிகளை கதற விட்டுச்சு. விவசாயிகள் அரசாங்கத்துக்கு போய் முறையிட்டாங்க, "இந்த பறவைகளை எப்படியாவது துரத்துங்க, இல்லனா நாங்க பட்டினியா சாவோம்"னு.

அரசாங்கமும் ஒரு தீர்வு சொல்லுச்சு. முதல் உலகப்போர்ல பங்கெடுத்த ராணுவ வீரர்கள் அப்போ வேலை இல்லாம இருந்தாங்க. அவங்களுக்கு ஒரு வேலை கொடுக்கலாம்னு, "ஈமு-களை சுட்டு தீர்க்கிறோம்"னு முடிவு பண்ணாங்க. மேஜர் ஜி.பி.டபிள்யூ. மெரிடித்-னு ஒரு ராணுவ அதிகாரி தலைமையில ஒரு குழு அனுப்பப்பட்டுச்சு. இவங்க கையில இயந்திர துப்பாக்கி என ஒரு சில ஆயுதங்கள் இருந்துச்சு. ராணுவ வண்டிகளும் கொடுத்தாங்க. இது ஒரு சின்ன போர் மாதிரி தயாரானுச்சு. ஆனா இவங்களுக்கு எதிரி யாரு? ஒரு பறவை! இதை பார்த்து மக்கள் முதல்ல சிரிச்சாங்க, "ராணுவம் பறவையோட சண்டை போடுது"னு.

நவம்பர் 2, 1932-ல இந்த "போர்" ஆரம்பிச்சுது. முதல் நாள் ராணுவம் களத்துல இறங்குச்சு. ஈமு-கள் கூட்டமா நின்னு பயிரை சாப்பிட்டுட்டு இருந்துச்சு. ராணுவம் இயந்திர துப்பாக்கியை எடுத்து சுட ஆரம்பிச்சுது. ஆனா ஈமு-கள் சாதாரண பறவை இல்ல. இவை ஒரு மணி நேரத்தில் 50 கிமீ வேகத்துல ஓடக் கூடியவை. சுட்டாலும் ஒரு தோட்டாவுல சாகாது, ஓடி தப்பிடும். முதல் நாள் 2500 ரவுண்டு தோட்டா செலவு பண்ணி, 50 ஈமு-வ கூட சுட்டு தீர்க்க முடியலை. ராணுவம் திகைச்சு போச்சு. "இது என்னடா புது வம்பு"னு யோசிக்க ஆரம்பிச்சாங்க அடுத்த நாள் ஒரு திட்டம் போட்டாங்க. ஈமு-களை ஒரு இடத்துல மடக்கி சுடலாம்னு முடிவு பண்ணாங்க. ஆனா ஈமு-கள் அவ்ளோ சுலபமா சிக்கலை. சின்ன சின்ன குரூப்பா பிரிஞ்சு ஓட ஆரம்பிச்சுது. ஒரு வண்டியில இயந்திர துப்பாக்கியை வச்சு துரத்துனாங்க, ஆனா ஈமு-கள் வேகத்துக்கு ஈடு கொடுக்க முடியலை. ஒரு வாரம் போராட்டம் நடந்துச்சு. ராணுவம் எவ்ளோ முயற்சி பண்ணாலும், ஈமு-களை கட்டுப்படுத்த முடியலை. சுமார் 10,000 ரவுண்டு தோட்டா செலவு பண்ணி, 1000 ஈமு-களை கூட சுட்டு தீர்க்க முடியலை. மேஜர் மெரிடித் கடைசியா சொல்லிட்டாரு, "இந்த பறவைகள் ரொம்ப புத்திசாலி, நம்மால முடியாது"னு.

அரசாங்கம் இதை ஒரு பெரிய தோல்வியா பார்த்துச்சு. பணம், ஆயுதம், நேரம் எல்லாம் வேஸ்ட் ஆயிடுச்சு. மக்கள் இதை பத்தி பேச ஆரம்பிச்சாங்க, "ராணுவம் பறவைகிட்ட தோத்து போச்சு"னு கிண்டல் பண்ணுனாங்க. பத்திரிகைகளும் இதை பெருசா எழுதுனாங்க. ஒரு பக்கம் விவசாயிகள் இன்னும் கஷ்டத்துல இருந்தாங்க, ஆனா ஈமு-களை கட்டுப்படுத்த முடியலை. கடைசியா அரசாங்கம் இந்த திட்டத்தை கைவிட்டுச்சு. பிறகு விவசாயிகளுக்கு வேற வழியா, வேலி போடுறது, பறவைகளை துரத்துறதுனு முயற்சி பண்ணுனாங்க.

இந்த ஈமு போர் ஆஸ்திரேலிய வரலாற்றுல ஒரு காமெடி சம்பவமா பதிவாச்சு. இப்போ கூட இதை பத்தி பேசுனா, "மனுஷன் பறவையோட போராடி தோத்தான்"னு சிரிப்பாங்க. ஆனா இதுல ஒரு பாடமும் இருக்கு. இயற்கையை அடக்குறது அவ்ளோ சுலபம் இல்லை. ஈமு-கள் தங்களோட வேகம், புத்திசாலித்தனத்தால ராணுவத்தை ஓட விட்டுச்சு. இது ஒரு விசித்திரமான சம்பவம் மட்டும் இல்ல, மனுஷனோட திறமைக்கு ஒரு எல்லை இருக்குனு காட்டுன சம்பவமும் இது